با هرم مشعل‌ها حرم گر می‌گیره
شررهای آتیش به چادر می‌گیره

میره زینب تنها به دنبال زنها
توو این غوغا، آتیش گرفته دامن‌ها

اشقیا خیمه رو آتیش زدن
اولیا توو بیابون میدون

پر ناموس عشق توو هرم آتیشه
حریم آل‌الله داره غارت میشه

هجوم گرگا و فرار آهوها
شراره افتاده به جان گیسوها

ناله‌ها می‌زنن اهل حرم
وای خدا وای سرم وای معجرم

داداش، خواهر میره ولی دست خالی
تو زخمی و عریان رو خاک گودالی

با دستام خاکا رو رو جسمت می‌ریزم
پاشو ای خوش غیرت؛ کمک کن برخیزم

با چی خون گلوتو پاک کنم
کاش می‌شد پیکرت رو خاک کنم